📝می نویسم باران؛
تو بخوان گریه‌ی ابر
📝می نویسم اندوه؛
تو بخوان یک دلِ پُر
📝می نویسم ویران؛
تو بخوان غصه پرپر شدن یک گل سرخ
تو بخوان باغ شقایق در خون
📝می نویسم هجرت؛
تو بخوان راه ز خود تا به خدا
📝می نویسم هجران؛
تو بخوان جاده‌ای بی پایان
📝می نویسم زینب؛
تو بخوان صبر حیا دارد از او
📝می نویسم حیدر؛
تو بخوان سروِ شکسته، اکبر
تو بخوان نیزه و تیر و اصغر
تو بخوان مشک و رشادت عباس
تو بخوان زینبِ کرارِ علی
تو بخوان ام بنین
📝می نویسم ایثار؛
تو بخوان خیمه و آتش، ایمان
تو بخوان کودک و لیلا، قرآن
تو بخوان محو ولایت گشتن
تو بخوان مِهر و ادب
تو بخوان حر ریاحی
تو بخوان روز بلا
📝می نویسم خفتن؛
تو بخوان کودک شش ماهه به خون
تو بخوان اکبر دلداده به خاک
تو بخوان ساقی تشنه در آب تو
📝می نویسم ای وای؛
تو بخوان حیرت زینب، هرگز
تو بخوان ماه دو عالم بی سر
تو بخوان دشمنی آل رسول
تو بخوان نامه‌ی ننگین بشر
📝می نویسم مهمان؛
تو بخوان رسم نوازشگری کوفه و شام
تو بخوان گریه و مسلم، هانی
تو بخوان کاش نیایی مولا
📝می نویسم مهدی؛
تو بخوان منتقم آل علی
📝می نویسم دورم؛
تو بخوان پر گنه و رو سیَه ام
📝می نویسم بِطَلب؛
تو بخوان مِهر علی در دل توست
تو بخوان ذکر حسین بر لب توست
تو بخوان فاطمه در روز شفاعت با توست
📝می نویسم قاسم؛
📝می نویسم عباس؛
📝می نویسم طاقت، صبر، وفا؛
📝می نویسم زینب؛
📝می نویسم یاران؛
📝می نویسم لیلا؛
📝می نویسم اما
تو بخوان
عشق، ادب، کرب و بلا....
