اینطور دعا کن
شنبه, ۲۸ تیر ۱۳۹۳، ۰۵:۱۱ ق.ظ
شهادت مولای متقیان، امیرالمومنین علی(علیه السلام) تسلیت باد
هر آنگاه که خواهی به درگاه بی چون، دست تقاضا برافرازی، یکدل و خالص باش
و جز او را در تمشیت امور آفرینش، موثر و نافذ مشمار.
اوست که می بخشد و اوست که محروم می کند.
اما باید بگویم که موضوع درخواست های تو از ایزد متعال
نباید از حدود سعادت و مصالح محیط تجاوز کند.
یعنی هر چه می خواهی، نخستین و واپستین توده را مقدم دار
و نیاز ایشان را از احتیاجات خود، عزیزتر بدان.
بخشی از وصیت نامه ی امیرالمومنین علی به فرزندش امام حسن (علیهما السلام)
و جز او را در تمشیت امور آفرینش، موثر و نافذ مشمار.
اوست که می بخشد و اوست که محروم می کند.
اما باید بگویم که موضوع درخواست های تو از ایزد متعال
نباید از حدود سعادت و مصالح محیط تجاوز کند.
یعنی هر چه می خواهی، نخستین و واپستین توده را مقدم دار
و نیاز ایشان را از احتیاجات خود، عزیزتر بدان.
بخشی از وصیت نامه ی امیرالمومنین علی به فرزندش امام حسن (علیهما السلام)
**************************************************
سوال روز بیست و یکم:
شش نمونه از آیات قدرت الهی که در قرآن آمده است را بیان کنید.
منبع: قرآن کریم، جزء بیست و یکم
**************************************************
پاسخ سوال بیستم
سوره ی قصص آیات 76 تا 82
إِنَّ قَارُ‌ونَ کَانَ مِن قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَیْهِمْ ۖ وَآتَیْنَاهُ مِنَ الْکُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِی الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَ‌حْ ۖ إِنَّ اللَّـهَ لَا یُحِبُّ الْفَرِ‌حِینَ ﴿٧٦﴾ وَابْتَغِ فِیمَا آتَاکَ اللَّـهُ الدَّارَ الْآخِرَ‌ةَ ۖ وَلَا تَنسَ نَصِیبَکَ مِنَ الدُّنْیَا ۖ وَأَحْسِن کَمَا أَحْسَنَ اللَّـهُ إِلَیْکَ ۖ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِی الْأَرْ‌ضِ ۖ إِنَّ اللَّـهَ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ ﴿٧٧﴾قَالَ إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ عِندِی ۚ أَوَلَمْ یَعْلَمْ أَنَّ اللَّـهَ قَدْ أَهْلَکَ مِن قَبْلِهِ مِنَ الْقُرُ‌ونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَکْثَرُ جَمْعًا ۚ وَلَا یُسْأَلُ عَن ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِ‌مُونَ ﴿٧٨﴾ فَخَرَ‌جَ عَلَىٰ قَوْمِهِ فِی زِینَتِهِ ۖ قَالَ الَّذِینَ یُرِ‌یدُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا یَا لَیْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِیَ قَارُ‌ونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٍ ﴿٧٩﴾ وَقَالَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَیْلَکُمْ ثَوَابُ اللَّـهِ خَیْرٌ لِّمَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا وَلَا یُلَقَّاهَا إِلَّا الصَّابِرُ‌ونَ ﴿٨٠﴾ فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِ‌هِ الْأَرْ‌ضَ فَمَا کَانَ لَهُ مِن فِئَةٍ یَنصُرُ‌ونَهُ مِن دُونِ اللَّـهِ وَمَا کَانَ مِنَ الْمُنتَصِرِ‌ینَ ﴿٨١﴾ وَأَصْبَحَ الَّذِینَ تَمَنَّوْا مَکَانَهُ بِالْأَمْسِ یَقُولُونَ وَیْکَأَنَّ اللَّـهَ یَبْسُطُ الرِّ‌زْقَ لِمَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ ۖ لَوْلَا أَن مَّنَّ اللَّـهُ عَلَیْنَا لَخَسَفَ بِنَا ۖ وَیْکَأَنَّهُ لَا یُفْلِحُ الْکَافِرُ‌ونَ ﴿٨٢﴾
پاسخ سوال بیستم
سوره ی قصص آیات 76 تا 82
إِنَّ قَارُ‌ونَ کَانَ مِن قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَیْهِمْ ۖ وَآتَیْنَاهُ مِنَ الْکُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِی الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَ‌حْ ۖ إِنَّ اللَّـهَ لَا یُحِبُّ الْفَرِ‌حِینَ ﴿٧٦﴾ وَابْتَغِ فِیمَا آتَاکَ اللَّـهُ الدَّارَ الْآخِرَ‌ةَ ۖ وَلَا تَنسَ نَصِیبَکَ مِنَ الدُّنْیَا ۖ وَأَحْسِن کَمَا أَحْسَنَ اللَّـهُ إِلَیْکَ ۖ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِی الْأَرْ‌ضِ ۖ إِنَّ اللَّـهَ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ ﴿٧٧﴾قَالَ إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ عِندِی ۚ أَوَلَمْ یَعْلَمْ أَنَّ اللَّـهَ قَدْ أَهْلَکَ مِن قَبْلِهِ مِنَ الْقُرُ‌ونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَکْثَرُ جَمْعًا ۚ وَلَا یُسْأَلُ عَن ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِ‌مُونَ ﴿٧٨﴾ فَخَرَ‌جَ عَلَىٰ قَوْمِهِ فِی زِینَتِهِ ۖ قَالَ الَّذِینَ یُرِ‌یدُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا یَا لَیْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِیَ قَارُ‌ونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٍ ﴿٧٩﴾ وَقَالَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَیْلَکُمْ ثَوَابُ اللَّـهِ خَیْرٌ لِّمَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا وَلَا یُلَقَّاهَا إِلَّا الصَّابِرُ‌ونَ ﴿٨٠﴾ فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِ‌هِ الْأَرْ‌ضَ فَمَا کَانَ لَهُ مِن فِئَةٍ یَنصُرُ‌ونَهُ مِن دُونِ اللَّـهِ وَمَا کَانَ مِنَ الْمُنتَصِرِ‌ینَ ﴿٨١﴾ وَأَصْبَحَ الَّذِینَ تَمَنَّوْا مَکَانَهُ بِالْأَمْسِ یَقُولُونَ وَیْکَأَنَّ اللَّـهَ یَبْسُطُ الرِّ‌زْقَ لِمَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ ۖ لَوْلَا أَن مَّنَّ اللَّـهُ عَلَیْنَا لَخَسَفَ بِنَا ۖ وَیْکَأَنَّهُ لَا یُفْلِحُ الْکَافِرُ‌ونَ ﴿٨٢﴾
ترجمه:
قارون از قوم موسى بود و بر آنان ستم کرد، و از گنجینه‌ها آن قدر به او داده بودیم که کلیدهاى آنها بر گروه نیرومندى سنگین مى‌آمد، آنگاه که قوم وى بدو گفتند: «شادى مکن که خدا شادى‌کنندگان را دوست نمى‌دارد. (۷۶) و با آنچه خدایت داده سراى آخرت را بجوى و سهم خود را از دنیا فراموش مکن، و همچنانکه خدا به تو نیکى کرده نیکى کن و در زمین فساد مجوى که خدا فسادگران را دوست نمى‌دارد. (۷۷)[قارون] گفت: «من اینها را در نتیجه دانش خود یافته‌ام.» آیا وى ندانست که خدا نسلهایى را پیش از او نابود کرد که از او نیرومندتر و مال‌اندوزتر بودند؟ و[لى این گونه] مجرمان را [نیازى] به پرسیده شدن از گناهانشان نیست. (۷۸) پس [قارون] با کوکبه خود بر قومش نمایان شد؛ کسانى که خواستار زندگى دنیا بودند گفتند: «اى کاش مثل آنچه به قارون داده شده به ما [هم] داده مى‌شد، واقعاً او بهره بزرگى [از ثروت] دارد.» (۷۹) و کسانى که دانش [واقعى] یافته بودند، گفتند: «واى بر شما! براى کسى که گرویده و کار شایسته کرده پاداش خدا بهتر است، و جز شکیبایان آن را نیابند.» (۸۰) آنگاه [قارون] را با خانه‌اش در زمین فرو بردیم، و گروهى نداشت که در برابر [عذاب] خدا او را یارى کنند و [خود نیز] نتوانست از خود دفاع کند. (۸۱) و همان کسانى که دیروز آرزو داشتند به جاى او باشند، صبح مى‌گفتند: «واى، مثل اینکه خدا روزى را براى هر کس از بندگانش که بخواهد گشاده یا تنگ مى‌گرداند، و اگر خدا بر ما منّت ننهاده بود، ما را [هم] به زمین فرو برده بود؛ واى، گویى که کافران رستگار نمى‌گردند.» (۸۲)
قارون از قوم موسى بود و بر آنان ستم کرد، و از گنجینه‌ها آن قدر به او داده بودیم که کلیدهاى آنها بر گروه نیرومندى سنگین مى‌آمد، آنگاه که قوم وى بدو گفتند: «شادى مکن که خدا شادى‌کنندگان را دوست نمى‌دارد. (۷۶) و با آنچه خدایت داده سراى آخرت را بجوى و سهم خود را از دنیا فراموش مکن، و همچنانکه خدا به تو نیکى کرده نیکى کن و در زمین فساد مجوى که خدا فسادگران را دوست نمى‌دارد. (۷۷)[قارون] گفت: «من اینها را در نتیجه دانش خود یافته‌ام.» آیا وى ندانست که خدا نسلهایى را پیش از او نابود کرد که از او نیرومندتر و مال‌اندوزتر بودند؟ و[لى این گونه] مجرمان را [نیازى] به پرسیده شدن از گناهانشان نیست. (۷۸) پس [قارون] با کوکبه خود بر قومش نمایان شد؛ کسانى که خواستار زندگى دنیا بودند گفتند: «اى کاش مثل آنچه به قارون داده شده به ما [هم] داده مى‌شد، واقعاً او بهره بزرگى [از ثروت] دارد.» (۷۹) و کسانى که دانش [واقعى] یافته بودند، گفتند: «واى بر شما! براى کسى که گرویده و کار شایسته کرده پاداش خدا بهتر است، و جز شکیبایان آن را نیابند.» (۸۰) آنگاه [قارون] را با خانه‌اش در زمین فرو بردیم، و گروهى نداشت که در برابر [عذاب] خدا او را یارى کنند و [خود نیز] نتوانست از خود دفاع کند. (۸۱) و همان کسانى که دیروز آرزو داشتند به جاى او باشند، صبح مى‌گفتند: «واى، مثل اینکه خدا روزى را براى هر کس از بندگانش که بخواهد گشاده یا تنگ مى‌گرداند، و اگر خدا بر ما منّت ننهاده بود، ما را [هم] به زمین فرو برده بود؛ واى، گویى که کافران رستگار نمى‌گردند.» (۸۲)
سایت تخصصی کسب درآمد از اینترنت