کسی که در خوردن به قدر لازم، اکتفا کند، صحت جسمی او بیشتر می شود و فکرش اصلاح می گردد.
امام علی علیه السلام
**************************************************
سوال روز پنجم:
در سوره ی حمد می خوانیم که "اهدنا الصراط المستقیم، صراط الذین انعمت علیهم..."
"{خدایا} ما را به راه راست هدایت فرما، راه کسانی که به آنها نعمت داده ای..."
این افراد چه کسانی هستند؟
منبع: قرآن کریم، جزء پنجم
**************************************************
پاسخ سوال چهارم:
سوره ی آل عمران آیات 118 تا 120
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِّن دُونِکُمْ لَا یَأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُ‌هُمْ أَکْبَرُ ۚ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیَاتِ ۖ إِن کُنتُمْ تَعْقِلُونَ ﴿١١٨﴾ هَا أَنتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا یُحِبُّونَکُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْکِتَابِ کُلِّهِ وَإِذَا لَقُوکُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیْکُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَیْظِ ۚ قُلْ مُوتُوا بِغَیْظِکُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿١١٩﴾ إِن تَمْسَسْکُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِن تُصِبْکُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَ‌حُوا بِهَا ۖ وَإِن تَصْبِرُ‌وا وَتَتَّقُوا لَا یَضُرُّ‌کُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا ۗ إِنَّ اللَّـهَ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ ﴿١٢٠﴾
پاسخ سوال چهارم:
سوره ی آل عمران آیات 118 تا 120
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِّن دُونِکُمْ لَا یَأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُ‌هُمْ أَکْبَرُ ۚ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیَاتِ ۖ إِن کُنتُمْ تَعْقِلُونَ ﴿١١٨﴾ هَا أَنتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا یُحِبُّونَکُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْکِتَابِ کُلِّهِ وَإِذَا لَقُوکُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیْکُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَیْظِ ۚ قُلْ مُوتُوا بِغَیْظِکُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿١١٩﴾ إِن تَمْسَسْکُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِن تُصِبْکُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَ‌حُوا بِهَا ۖ وَإِن تَصْبِرُ‌وا وَتَتَّقُوا لَا یَضُرُّ‌کُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا ۗ إِنَّ اللَّـهَ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ ﴿١٢٠﴾
ترجمه:
اى
کسانى که ایمان آورده‌اید، از غیر خودتان، [دوست و] همراز مگیرید. [آنان]
از هیچ نابکارى در حق شما کوتاهى نمى‌ورزند. آرزو دارند که در رنج بیفتید.
دشمنى از لحن و سخنشان آشکار است؛ و آنچه سینه‌هایشان نهان مى‌دارد،
بزرگتر است. در حقیقت، ما نشانه‌ها[ى دشمنى آنان] را براى شما بیان کردیم،
اگر تعقل کنید.
(۱۱۸)
هان،
شما کسانى هستید که آنان را دوست دارید، و [حال آنکه] آنان شما را دوست
ندارند، و شما به همه کتابها[ى خدا] ایمان دارید؛ و چون با شما برخورد کنند
مى‌گویند: «ایمان آوردیم.» و چون [با هم ]خلوت کنند، از شدت خشم بر شما،
سر انگشتان خود را مى‌گزند. بگو: «به خشم خود بمیرید» که خداوند به راز
درون سینه‌ها داناست.
(۱۱۹)
اگر
به شما خوشى رسد آنان را بدحال مى‌کند؛ و اگر به شما گزندى رسد بدان شاد
مى‌شوند؛ و اگر صبر کنید و پرهیزگارى نمایید، نیرنگشان هیچ زیانى به شما
نمى‌رساند؛ یقیناً خداوند به آنچه مى‌کنند احاطه دارد.
(۱۲۰)
